Paardenstaarten
Klik op de foto's voor meer informatie.
De boomvormige
paardenstaarten zijn uitgestorven tijdens het Perm. De paardenstaarten uit
de Jura konden evenwel nog steeds flinke afmetingen bereiken. Zo had de in
het Yorkshire-gebied meest voorkomende soort, Equisetum columnare,
een stengel die aan de basis tot 5 cm dik was en aan de top zo'n 2 cm. Het
zal dus een vrij hoge plant geweest zijn.
De paardenstaarten zijn in Yorkshire, in tegenstelling tot sommige andere Jura-gebieden in de wereld, niet algemeen. Het meest komen ze voor in het niet door ons bezochte Hasty Bank. Maar in recent afgevallen grote blokken in Hayburn Wyke was de plant ook overvloedig aanwezig, zij het in slechte conservering. In Cayton Bay hebben we enkele resten aangetroffen.
Een
tweede soort, die we gevonden hebben, Equisetum laterale, is veel
tengerder. De stengels waren gemiddeld 1,5 cm dik en de knopen zaten zo'n
3 cm uit elkaar. Typerend voor deze plant zijn de diafragma's (tussenschotten),
die eruit zien als een wiel met (gemiddeld 32) spaken. We vonden enkele stukken
in Cayton Bay.
Een
heel zeldzame vondst was die van Annulariopsis simpsonii, ook in Cayton
Bay. Deze plant had bladkransen die sterk aan die van de Annularia,
doen denken. Annularia was echter loof van paardenstaartbomen en die
waren al lang uitgestorven. Eigenaardig is dat van Annulariopsis alleen
eindstandige bladkransen gevonden zijn, terwijl er hoogstwaarschijnlijk meerdere
bladkransen aan een stengel zaten. Men denkt dat het stuk boven de bladkrans
heel gemakkelijk afbrak als de het stengeltje op de grond terecht kwam.