Uit Wilson: All the King's Women (1988)
Uit Wilson: All the King's Women (1988)
Hierboven een aantal van de vele vrouwen die een rol speelden in het leven van Karel II. Hij was echt obsessief gericht op vrouwen. Al het andere zonk daarbij in het niet.
21 juni 1667
Het hofleven vond plaats in Whitehall Palace, waarvan alleen het Banqueting House over is. De Duke of York huisde vooral in St.James Palace. Pepys geeft een heel negatief beeld van het hof: onverantwoordelijk, spilzuchtig, bandeloos, etc.
Lucy Walter was een van Charles' eerste maitresses. Ze was een courtisane aan het hof in de Nederlanden. Ze is de moeder van James Scott, later verheven tot Duke of Monmouth, Charles' lievelingszoon, hoewel hij best een andere vader gehad kan hebben (Robert Sidney).
Catherine van Braganza, zijn vrouw, was vooral in het begin niet geliefd omdat zij katholiek was en bijna geen Engels sprak. De Koning bemoeide zich weinig met haar maar tijdens een zeer ernstige ziekte van de Koningin bleek hij toch wel erg zorgzaam voor haar te zijn.
4 januari 1664
Frances Stuart was een schoonheid die opgegroeid was in Frankrijk. Zij was door Maria Henriėtte naar Engeland gestuurd om Charles II in te palmen en zo invloed te krijgen. Charles heeft wanhopige pogingen gedaan om haar als maitresse te krijgen maar zij was de enige die hem weerstond. Zij trouwde de Duke of Richmond maar bleef in de gunst van Charles.
Henrietta was de jongste zuster van Charles II en ze was zijn lievelingszus. Met haar charme en met de vriendschap van haar broer werkte ze aan een entente tussen Frankrijk en Engeland, resulterend in het rampzakige geheime verdrag van Dover. Samen zouden ze de Nederlanden vernietigen en Charles kreeg een boel geld
Louise de Kerouaille uit Frankrijk werd in 1670 (in de na-dagboekperiode dus) maitresse van Charles. Zij was in feite de opvolgster van Castlemaine.