Determinatietabel voor enkele soorten van Sigillaria

De wolfsklauwboom Sigillaria

De zg. zegelbomen vormden een belangrijk bestanddeel van het steenkolenbos in het Laat-Carboon. Ze konden tot 30 m hoog worden en hadden naald- tot bandvormige bladeren in het bovenste deel van de onvertakte of éénmaal vertakte stam. Deze bladeren zaten direct aan de stam vast en lieten bij het afvallen een bladlitteken na.
Kenmerkend voor de Sigillaria-achtigen is dat deze bladlittekens in verticale rijen zitten. Op grond van de vorm van deze bladlittekens worden veel soorten onderscheiden.
De stam was bij de voet enigszins verdikt.
De sporenaren zaten in of onder de kroon direct aan de stam vast. Ze worden Sigillariostrobus genoemd.
Het ondergrondse deel van de boom is niet te onderscheiden van dat van Lepidodendron en heet Stigmaria.
Vanaf het Westfalien D liep het aantal Sigillaria-soorten sterk terug.
Klik op de onderdelen van de boom om foto's van fossielen te zien.
Mogelijkheden:
ondergrondse delen, stam, onderste deel van de stam (syringodendron), bladeren, sporenaren