Pepys, Elisabeth en een dienstmeisje in hun huiskamer. Van
BBC
Huwelijk en ontrouw
In de bloemlezingen van het dagboek (er zijn er vele, ook in het
Nederlands) worden de stukjes waarin hij zijn vreemdgaan beschrijft,
relatief vaak genoemd. Als je het hele dagboek leest, vallen die vaak
in het niet bij alle andere dingen die hij beschrijft. De eerste 5 jaar
van het dagboek komen zulke avontuurtjes nauwelijks voor. Later als hij
meer op de ladder gestegen is, doen zich meer gelegenheden voor en
grijpt hij die aan, zoals met Mrs Bagwell en Betty Lane, zoals eerder
beschreven is.
Van de gezelschapsdames van zijn vrouw kan hij vaak ook niet afblijven. Pepys is een echte egoïst, zoals de meeste dagboekschrijvers. Hij noemt bijna altijd zijn eigen verjaardag, maar nooit de hare. Zijn vrouw is jaloers op hem omdat hij de vrijheid heeft en gaat waar hij wil, terwijl zij aan huiselijke taken gebonden is en er niet zomaar op uit kan trekken. Daarom wil ze na verloop van tijd een gezelschapsdame en die krijgt ze ook. Maar Pepys heeft steeds na verloop van tijd de neiging op kusjes te snoepen en meer. De kat wordt wel erg op het spek gebonden omdat deze meisjes hem moeten helpen met aankleden en ze zijn haar moeten kammen.
Het huwelijk tussen Elisabeth en Pepys was redelijk te
noemen. Hij hield vast van haar en er zijn ook talrijke momenten
beschreven waarin hij heel gelukkig met haar is. Anderzijds zijn er ook
nogal eens ruzies die soms hoog konden oplopen. Voornaamste oorzaak was
Pepys' jaloezie, zijn oude ziekte zoals hij die noemde.Waarschijnlijk
nooit terecht. En dat terwijl hij zelf frequent ontrouw was. Zoals de
waard is vertrouwt hij zijn gasten.
Elisabeth heeft zijn vreemdgaan nooit ontdekt behalve in één geval: met
de gezelschapsdame Deb Willet. En dat werd een heel heftige zaak,
waarin zij op zekere avond met een gloeiende pook voor hem gestaan
heeft. Hij werd toen volledig ingepakt door Elisabeth en mocht alleen
nog onder begeleiding van Hewer de deur uit. Pepys was ook steeds bang
dat Elisabeth katholiek zou worden, waarmee zijn hele carrière ineen
zou storten.
12 januari 1669