Daar beien de klokken over 't smetloos winterkleed ...
De sterrenluchter in d'azuren hooge wanden
Gaat klaarder nu zijn felle lichten branden ...
't Is Kerstnacht, die op de verloren winteraarde gleed.

De zwerver vouwt de roode moede handen,
Hem dekt de nacht van danig leed,
De nacht, die niet van de Geboorte weet ...
Wat lichten wijden nu de nacht en de verlaten witte landen?

De klokken beien in de hooge stille nacht,
Het lied, dat 't aardsche leed volbracht,
Is voor de zwervers, die de liefde vruchtloos zochten ...

Het liefdekind werd licht herboren op zijn stage lijdenstochten
Door de eeuwen, waarin zwervers van de liefde zijn verloren ...